دانشجویی سر کلاس فلسفه نشسته بود.
موضوع درس درباره خدا بود.
استاد پرسید: آیا در این کلاس
کسی هست که صدای خدا را شنیده باشد؟
کسی پاسخ نداد.
استاد دوباره پرسید: آیا در این کلاس
کسی هست که خدا را لمس کرده باشد؟
دوباره کسی پاسخ نداد.
استاد برای سومین بار پرسید: آیا در این کلاس
کسی هست که خدا را دیده باشد؟
برای سومین بار هم کسی پاسخ نداد .
استاد با قاطعیت گفت: با این وصف خدا وجود ندارد.
دانشجو به هیچ وجه با استدلال استاد موافق نبود
و اجازه خواست تا صحبت کند.
استاد پذیرفت.
دانشجو از جایش برخواست و از همکلاسی هایش پرسید:
آیا در این کلاس کسی هست که
صدای مغز استاد را شنیده باشد؟
همه سکوت کردند.
آیا در این کلاس کسی هست که
مغز استاد را لمس کرده باشد؟
همچنان کسی چیزی نگفت.
آیا در این کلاس کسی هست که
مغز استاد را دیده باشد؟
وقتی برای سومین بار کسی پاسخی نداد،
دانشجو چنین نتیجه گیری کرد که استادشان مغز ندارد!
بسم رب الرضا المرتضی
السلام علیک یا امام رضا (ع)
هرجا دلی شکست به اینجا بیاورید
اینجا بهشت ،مشهد مقدس است
مولای من...
تو را امام غريب می نامند،
می دانم بد ميزبانی بودند و
در مهمان نوازی وفا نكردند.
مولای من! بعد از گذشت روزگار،
حال تو ميزبان ما هستی؛ تو ميزبان
گريهها و نيازها؛ غمها و دلتنگی های ما هستی.
تو كه غريبی را احساس كردهای! حال غريبهها به
آستان كرم تو چشم دوختهاند و به دستان پر مهرت
توسل كردهاند.
مولای من! می خواهم از زائرانی بگويم كه جاده به
جاده و شهر به شهر گذشته اند تا نفسی مهمان شوند
و از می عشق تو بنوشند.
ای حجت خدا !
خوش به حال جاده كه از قدوم زائرانت
بغض تنهايی
خود را می شكند و خاک پايشان را به سينه
زخمآلود خود می زند كه عمری است از طواف
تو جا مانده است.
خوش به حال رواقها، درها و ديوارهايی كه از
نفس مهمانانت پِر می گيرند و به ضريح پاک تو می رسند.
خوش به حال مناره ها وكاشی ها!
کد بارش گل -----------------------